HUSGA

Crisanta N. Cardeño-Reyes

Hulyo 1992

I

Kung titingnan ako sa panlabas na anyo,

Animo ay prinsesang nakaupo sa trono.

Ganda ay kumikislap sapagkat taas noo,

Wari bang kapuri-puri aking pagkatao.

II

Huwag husgahan yaring aking kaanyuan,

Ito ay kumukupas at panandalian.

Kilalanin ninyo ang aking kalooban,

Bago sabihin, kung tanso o kayamanan.

III

Ang sabi-sabi ay kapanipaniwala,

Maging ito ay isang katha o hula.

Nakakalinlang ang bawat salita,

Sumusugat sa puso at gumugulo sa diwa.

IV

Ang anyo ng mukha ay kaakit-akit,

Bawat ngiti, animo ay may bait.

Kislap ng mata ay bituin sa langit,

Sa kabila nito ay may natatagong pait.

V

Kung matuklasan man yaring katotohanan,

Walang mali sa bawat ninyong malalaman.

Suriin ninyo upang mapatunayan,

Bago ninyo husgahan aking katauhan.

VI

Hindi ko kailangan ang ano mang awa,

O ngiti ng mga pusong natutuwa.

Hindi ko rin nais ako ay ipagwalang bahala,

Ang ibig ko lamang ay ibigay ang pang-unawa.