SAAN KA BA MATATAGPUAN?

Crisanta N. Cardeño-Reyes

Disyembre 19, 2015

I

Lumalakad ang diwa patungo sa kawalan,

Hanap ay isang pusong dating kalambingan.

O aking inay saan ka ba matatagpuan?

Nang ikaw ay lumisan, diwa ko ay naguluhan.

II

Isang katahimikan ang sa akin ay gumising,

Mata ko ay lumuha at hindi kayang pigilin.

Batis ng pagdurusa ang aking naangkin,

Sa liblib ng panaghoy ang puso ay nanimdim.

III

Sigaw ko ay hindi mo na naririnig aking ina,

Sa bawat kong haplos ay wala ka ng nadarama.

Pagyakap ko sa iyo ay sa hangin napunta,

Dahil naglaho ka at hindi ko na nakita.

IV

Pagdurusa ng puso ay walang katapusan,

Sa araw at gabi ay luha ang aking kasandigan.

Walang makakapigil ng aking kapighatian,

Tanging alaala mo lamang ang aking kasiyahan.

V

Huminto ang orasan ng ikaw ay lumisan,

Naglaho ang liwanag sa ningning ng kalangitan.

Hanging umiihip ay tumigil sa kalawakan,

Ang alon ng tubig ay hindi ko na namalayan.

VI

Sino ba ang sa akin ay maaaring makipag-usap?

Upang sa kanya'y maipabatid ko yaring paghihirap.

Pagdurusa ng puso kong tanging luha ang nalasap,

Sa pangungulila kay inay, diwa ko ay nasa alapaap.

VII

Walang sino man ang sa akin ay makakaunawa,

Sa bigat ng dala nitong puso ko at diwa.

Taglay ko ang isang lungkot na nakakamangha,

Hindi kayang isalarawan ang bawat patak ng luha.

VIII

Ako ay naghahanap sa aking bakuran,

Nawawala kong puso, saan matatagpuan?

Tinangay ng kahapon ang aking kalambingan,

Kaya diwa ko ay nasadlak sa bilangguan.

IX

Sana ay muli kitang makasama at makita,

Mga lambing at yakap ko ay nais kong ipadama.

Muli sana kitang mahagkan o aking ina.

Upang maiwaksi ko ang aking pagdurusa.

X

Sa lambing mo o inay ako ay nasasabik,

Nais kitang haplusin at labi ko sa iyo ay ihalik.

Dalangin ko sa Diyos, sa kahapon ako ay ibalik,

Upang pagmamahal ko sa iyo ay isiksik.

XI

Kung ang aking kamataya'y daan ng pagtatagpo,

Ito'y aking tatahakin, upang muli kang makasuyo.

Walang saysay ang buhay, ng ika'y naglaho,

Naiwan ako inay sa mundong hindi ko matanto.

XII

Kung sa bawat lungkot ko ikaw ay aking kasama.

Ang luha ay aking bibitbitin dahil nariyan ka.

Kung sa pagdurusa ko ikaw ay makakabarkada,

Ligaya kong ituturing ang hinagpis at dusa

XIII

Yaring pagyao mo ay aking kamatayan,

Buhay ko ay binitbit ng iyong paglisan.

Langit kong ituturing ang ikaw ay masundan,

Sa kabilang buhay inay ako ay paririyan.

XIV

Ang bawat suliranin ay may kasagutan,

Natatapos ang hilahil at napagtatagumpayan.

Ngunit ang luha ng isang kapighatian,

Ay batis na dumadaloy patungong karagatan.

XV

Ang bawat patak ng hinagpis ay pagdurusa,

Na hindi ko maiwasan saan man ako pumunta.

Patuloy na umaagos ang luha kong dala-dala,

Pangungulila kay inay ay hindi ko maipinta.

XVI

Sa piling ng alaala ay doon ako nananahan,

Bawat natin lumipas ay aking hinawakan.

Kapiling ka ng diwa ko at kalooban,

Masakit man ang lumuha, ito ay aking itatangan.

XVII

Ang tangi kong iniisip ay kasama kita,

Sa puso at isipan ko ay naandirito ka.

Walang oras na hindi tayo magkaisa.

Bawat mong habilin inay ang aking kasangga.

XVIII

Sinundo ko ang gabi sa dakong kanluran,

Ako ay nakiusap na ang buwan ay masilayan.

Nais kong madama ang lamig ng katahimikan,

Sa buwan ay itatanong, saan ka ba matatagpuan?